خواب فرآیندی است که در طول آن بدن به آرامش می‌رسد و سوخت و ساز بدن افزایش پیدا می‌کند و روند جوان‌سازی سیستم‌های بدن شدت بیشتری می‌گیرد.
میزان خواب هر فرد در سنین مختلف، متفاوت است و بر اساس ساعت بیولوژیکی بدن هر فرد متغیر خواهد بود. اما گاهی ساعات خواب چنان افزایش پیدا می‌کند که روند زندگی فرد را مختل می‌کند و فرد نمی‌تواند در طول روز به فعالیت‌های روزمره خود بپردازد.
در افراد میانسال میانگین زمان خواب بین ۷ تا ۸ ساعت است. نوزادان بین ۱۲ تا ۱۸ ساعت و کودکان ۱۰ تا ۱۱ ساعت خواب نیاز دارند.
زمان بیداری بر اساس نیاز بدن است. فعالیت روزانه و رژیم غذایی به تنظیم ساعت درونی بدن کمک می‌کند.
برخی فعالیت‌های سبک جسمانی می‌تواند خواب‌آلودگی در میانه روز را که معمولا پس از صرف غذا به سراغ افراد می‌آید را از بین ببرد.چرت روزانه نباید بیشتر از ۲۰ دقیقه باشد و تنها برای جبران کمبود خواب شبانه باشد.
یکی از راه‌های تضمین سلامتی بدن خواب به اندازه و استاندارد است. اما خواب زیاد خود می‌تواند نشانه برخی از بیماری‌ها باشد.
خواب زیاد ممکن است به دلیل بیماری‌های قلبی عروقی یا دیابت باشد. افسردگی، بیماری های روحی و شرایط نامساعد اقتصادی-اجتماعی ارتباط مستقیمی با خواب بیش از حد دارد.
یکی از دلایل اصلی پرخوابی را می‌توان وارد نشدن به مرحله خواب عمیق دانست. این افراد ساعات زیادی را ممکن است در خواب باشند اما همچنان احساس خستگی کنند چراکه خوای عمیق و با کیفیتی را تجربه نکردند
افسردگی از دیگر عوامل پرخوابی به شمار می‌رود. زمانی که شخصی با داشتن خوابی کامل باز هم تمایل به خوابیدن دارد، می‌تواند یکی از علائم ابتلا به افسردگی باشد. علائم افسردگی از فردی به فرد دیگر متفاوت بوده و برخی با خوابیدن زیادی آن را نشان می‌دهند. در واقع، خوابیدن راهکاری برای رهایی و فرار از مشغله‌های ذهنی و افکار منفی است.
مقاله‌های مرتبط:
بیدار شدن های مکرر در طول خواب: علل و روش درمان
خوابگردی، نشانه‌ها و علت‌ها
ارتباط بین اختلال خواب و بیماری افسردگی
تاثیر الگوی خواب بر رژیم غذایی